Είσαι προτεινόμενος

Η λέξη προτεινόμενος έχει θετική "χροιά": κάποιος είναι προτεινόμενος π.χ. για μια θέση ή ένα βραβείο.

Με τον τρόπο όμως που χρησιμοποιείται η λέξη στα τηλεπαιχνίδια, και με δεδομένη την απήχηση που έχουν αυτά στο (ανεγκέφαλο) τηλεοπτικό κοινό, έχει αρχίσει να παίρνει αρνητική σημασία: κάποιος είναι προτεινόμενος για αποχώρηση, δηλαδή για ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε κάποιον παίκτη.

Τελικά, η τηλεόραση "δίνει άλλο νόημα" στις λέξεις.

Μα 5ο ;

Δεν ξέρω αν το έχετε συνειδητοποιήσει αλλά σήμερα είναι η 5η Παρασκευή του μήνα !

Που σημαίνει ότι έρχεται και το 5ο Σαββατοκύριακο του μήνα!

Θυμάμαι παλιότερα ότι μήνας με 5 εβδομάδες για κάποιο ανεξήγητο λόγο έπεφτε συνέχεια ο Μάρτιος.

Ανεβάσαμε την τέντα στο μπαλκόνι ... *

Σήμερα σήκωσα τις τέντες στα μπαλκόνια μου.

Είναι μια πολύ συμβολική δραστηριότητα για μένα.

Με τις τέντες ασχολούμαι δύο φορές το χρόνο.

Τον Μάιο τις κατεβάζω – και αυτό σημαίνει έναρξη θερινής περιόδου -

και τον Οκτώβριο τις ανεβάζω – δηλαδή έναρξη χειμερινής περιόδου.

Τόσο απλά !

* "Ανεβάσαμε" (Λ. Νικολακοπούλου)

Του Αγίου Δημητρίου

Σήμερα είναι του Αγίου Δημητρίου.

Από μικρός θεωρούσα τη σημερινή μέρα ως την επίσημη έναρξη του χειμώνα
και της περιόδου με τις πολλές ονομαστικές γιορτές που κορυφώνεται
με τα όμορφα Χριστούγεννα.

..............

Ένα παράπονο και ένα δάκρυ

................................................ 

Απόψε η σκέψη μου δε βρίσκει άκρη
Απόψε λύγισε η αντοχή

Ένα σκοτείνιασμα που με βαραίνει

........................................................

Ό,τι φαντάστηκα ήταν απάτη

κι αν κάτι έλπιζα έχει χαθεί

"Πρώτο Φθινόπωρο" (Β. Κορακάκη)

Ορσούλα

Είδα χθες στις οθόνες που είναι στις αποβάθρες του μετρό ότι γιόρταζε το όνομα Ορσούλα.

Έψαξα σχετικές πληροφορίες και βρήκα ότι το όνομα προέρχεται από μια Βρετανή αγία, την Ursula.

Το όνομα Ορσούλα ή Όρσα δεν το γνώριζα αλλά το έμαθα και το συμπάθησα πολύ μέσα από το βιβλίο της Ιωάννας Καρυστιάνη "Μικρά Αγγλία".

Τι απόφοιτος;

Αναρωτιέμαι τι ακριβώς έχουν σπουδάσει οι άνθρωποι που δηλώνουν απόφοιτοι Φιλοσοφικής Σχολής.

Η Φιλοσοφική Σχολή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ας πούμε έχει 12 τμήματα και στη Θεσ/κη 8.

Έχετε ακούσει ποτέ κάποιον φιλόλογο ή αρχαιολόγο να δηλώνει απλά απόφοιτος Φιλοσοφικής;

Το αναφέρω αυτό γιατί η εμπειρία έχει δείξει βέβαια ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι συνήθως απόφοιτοι του ΦΠΨ (Φιλοσοφία -  Παιδαγωγικά - Ψυχολογία). 

Δεν καταλαβαίνω επομένως γιατί δεν δηλώνει κάποιος πχ ψυχολόγος ή απόφοιτος φιλοσοφικού τμήματος - το να δηλώσει βέβαια φιλόσοφος θα ήταν άκυρο αφού ως γνωστόν φιλόσοφος είναι μόνο ο Θρασύβουλας !

Nemo my name ...

Oh, how I wish for soothing rain

All I wish is to dream again

My loving heart lost in the dark

For hope I'd give my everything

Ανακάλυψα πρόσφατα ότι κάποιοι έχουν γράψει τραγούδι για ... μένα !

Nightwish "Nemo"

... και η βρόχα έπεφτε στρέι θρου ...*

Ρεμπέτικα τραγούδια για να συνοδεύσουν τη σημερινή μέρα:

Πέφτουν της βροχής οι στάλες

Στον Πειραιά συννέφιασε (και στην Αθήνα βρέχει)

Η άμαξα μεσ΄ στη βροχή

Ψιλή βροχούλα έπιασε

Άλλες προτάσεις δεκτές.

* "Αποσπάσματα από έρωτες" (Γ. Ζαμπέτα)

... να πιούμε και να μπερμπαντέψουμε ... *

Χθες το βράδυ πήγα σε μεζεδοπωλείο που είχε ζωντανή μουσική με ρεμπέτικα.

Μετά από λίγη ώρα, σε διπλανό τραπέζι ήρθαν και κάθισαν 4 κοπέλες, γύρω στα 25.

Λίγο αργότερα, σε άλλο διπλανό τραπέζι κάθισαν πάλι 4 κορίτσια, πιο "μεγάλα" αυτή τη φορά.

47-50 χρονών έκρινε η "επιτροπή" του δικού μας τραπεζιού.

Τα μικρότερα κορίτσια έμειναν για καμιά ώρα. Ήταν φανερό ότι το όλο σκηνικό του μαγαζιού τούς ήταν κάπως ξένο και έδειχναν να είναι έξω από τα νερά τους.

Έφαγαν μόνο, κουβέντιασαν λίγο και έφυγαν.

"Μάλον πάνε για clubbing τώρα μετά το φαγητό", ξαναέκρινε η "επιτροπή" του τραπεζιού μας.

Τα μεγάλα κορίτσια όμως έμειναν ως το τέλος. Η "αρχηγός" κρατούσε στα χέρια και έπαιζε μικρό κομπολογάκι και έδινε το σύνθημα στις άλλες για κέφι.

Τραγούδησαν με ζωντάνια, έπιναν το κρασάκι τους, σηκώθηκαν στο κέφι και χόρεψαν 4-5 φορές ωραίες ζεμπεκιές, φλέρταραν ανοιχτά με το τραπέζι μας.

Όλα αυτά όμως χωρίς καμιά χυδαιότητα, καμιά επιτήδευση, χωρίς να περνούν το όριο.

Τα "μεγάλα" κορίτσια κέρδισαν τις εντυπώσεις της βραδιάς !

(Πάντα σύμφωνα με την "επιτροπή" του δικού μας τραπεζιού !!)

* "Το ξεφάντωμα" (Β. Τσιτσάνη)

Υγρόκαιρος

Έψαξα σε όλες τις ιστοσελίδες που λένε τον καιρό και το επιβεβαίωσα: πάνω από 90% υγρασία.

Μα είναι δυνατόν;

Αισθάνομαι την υγρασία τόσο πυκνή που πραγματικά την κόβεις με μαχαίρι.

Αμαζόνιος γίναμε !

Δάσκαλε ... πού ντύνεσαι;

Όπως είπαμε δίπλα στο σπίτι μου είναι ένα σχολείο.

Πολλές φορές χαζεύω από το παράθυρο τα παιδιά που παίζουν.

Βλέπω όμως και τους δασκάλους τους να είναι ντυμένοι με τόσο casual look που 

μου κάνει εντύπωση. 

Τις προάλλες είδα έναν να κόβει βόλτες στο προαύλιο ανάμεσα στα παιδιά φορώντας τζιν παντελόνι, ένα κίτρινο μπλουζάκι που ήταν έξω από το παντελόνι, γυαλιά ηλίου και τα χέρια στις τσέπες. Ήταν τόσο παράταιρο το θέαμα!

Θυμάμαι όταν πήγαινα εγώ σχολείο, όλοι οι δάσκαλοι φορούσαν κοστούμι. Όχι βραδινό επίσημο, αλλά τουλάχιστον πρωινό σπορ με τις χαρακτηριστικές πλεκτές γραβάτες που ήταν τότε στη μόδα.

Ξέρω, το ράσο δεν κάνει τον παπά, αλλά ...

Το Νησί

Φαίνεται πως ζούμε μοναδικές στιγμές.

Διαβάζω γι΄αυτό παντού στο διαδίκτυο. Και αυτά που διαβάζω είναι εγκώμια, όχι απλά καλές κριτικές.

Η προβολή και μόνο του πρώτου επεισοδίου κατάφερε να προκαλέσει τέτοια αναστάτωση που δεν θυμάμαι παρόμοιά της για πρεμιέρα τηλεοπτικής σειράς.

«Το νησί» ενθουσίασε μεμιάς τους πάντες. Και πώς ήταν δυνατόν να μην τους ενθουσιάσει.

Εξαιρετικά πλάνα, φοβερή σκηνογραφία, καταπληκτική φωτογραφία, άψογη ηθοποιία.

Το αυτονόητο, δηλαδή, για μια τηλεοπτική ή κινηματογραφική παραγωγή έγινε η (ευτυχώς θαυμάσια) εξαίρεση.

Εύχομαι να συνεχίσει αυτό το υψηλό επίπεδο μέχρι τέλους της σειράς. 

Θα γίνουμε όλοι «Νησιώτες» !

Καρακάξα στο σχολείο

Δίπλα στο σπίτι μου είναι ένα σχολείο.
Όταν φεύγουν τα παιδιά το μεσημέρι, κάνουν επιδρομή τα περιστέρια και οι δεκοχτούρες 
στο προαύλιο και τσιμπάνε τα ψίχουλα από τις τυρόπιτες και τα κουλούρια.

Εδώ και μέρες όμως κάνει επίσκεψη και μια καρακάξα. Την πρώτη φορά απλά την άκουσα: το κροτάλισμα της φωνής της είναι χαρακτηριστικό, δεν μπορείς να το μπερδέψεις με άλλο. Σκέφτηκα: "Μα είναι δυνατόν; Καρακάξα στο κέντρο της Αθήνας;" 

Θυμάμαι ότι πρώτη φορά είχα δει καρακάξα σε ορεινή περιοχή. Μου είχε κάνει εντύπωση 
αυτός ο όμορφος συνδυασμός του λευκού, μπλε και μαύρου στα φτερά της.

Συνήθως, τις βλέπει κανείς σε ζευγάρια.
Στην Αγγλία μάλιστα θεωρείται κακή τύχη αν δει κανείς μια καρακάξα μόνη της.

Πήγα στο παράθυρο να την αναζητήσω. Την είδα κι αυτή εκεί στο προαύλιο να διεκδικεί 
το μερίδιό της από τα ψίχουλα. Την ακούω σχεδόν κάθε μεσημέρι πλέον.

Φαίνεται πως έχουν αρχίσει να αισθάνονται άνετα και να βρίσκουν τροφή στην πόλη.
Με εξέπληξε, για παράδειγμα, το πλήθος από καρακάξες που συνάντησα όταν έκανα βόλτα στην Αρχαία Αγορά την περασμένη εβδομάδα.

Θέλω να πιστεύω ότι αυτή η ευχάριστη έκπληξη είναι σημάδι ενός υγειούς αστικού περιβάλλοντος.

ΥΓ Η γνωστή όπερα του Ροσίνι "Η κλέφτρα κίσσα" έχει μεταφραστεί λάθος στα ελληνικά 
γιατί το σωστό είναι "Η κλέφτρα καρακάξα". 

Ξέρω, το "κίσσα" είναι πιο εύηχο!

Ο Λύχνος του Αλαδδίνου

Άκουγα πρόσφατα τον «Λύχνο του Αλαδδίνου», το γνωστό μελοποιημένο ποίημα του Νίκου Καββαδία, και σκεφτόμουν τους τίτλους των βιβλίων στην καθαρεύουσα.

Θυμάμαι κάποια από τα αγαπημένα μου παιδικά βιβλία (φυσικά του Ιουλίου Βερν!), όπως

«20.000 λεύγες υπό την θάλασσα», «Η μυστηριώδης νήσος», «Τα τέκνα του Πλοιάρχου Γκραντ», «Ο δεκαπενταετής πλοίαρχος»

που έχουν αλλάξει πλέον σε

«20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα», «Το νησί του μυστηρίου», «Τα παιδιά του Πλοιάρχου Γκραντ», «Ο δεκαπεντάχρονος πλοίαρχος».

Κι όμως με τίποτα δεν μπορώ να πω «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα» ή «Τα παιδιά του Πλοιάρχου Γκραντ» !

«Ο Λύχνος του Αλαδδίνου» μού ακούγεται πιο «μαγικός» !

Καλώς τους !

Είπαμε να αρχίσουμε ένα νέο μπλογκ όπου θα γράφουμε ό,τι (μα ό,τι) μας έρθει στο κεφάλι και μας εντυπωσιάζει.

Θα χαρούμε να σας έχουμε παρέα!